φιλόκνισος

(I)

-ον, ΜΑ

αυτός που χαίρεται με την κνίσα, τον αχνό και την οσμή τών ευωχιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + -κνισος (< κνῖσα), πρβλ. πολύ-κνισος].

————————

(II)

-ον, Α

αυτός που τού αρέσουν τα ερωτικά γαργαλίσματα, λάγνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + -κνισος (< θ. αορ. κνῐσ- τού κνίζω*, -ομαι «ερεθίζω, γαργαλώ»)].